همانطور که در مقالات قبلی توضیح دادیم ،
ترمینال ها ارتباط بین بردهای الکتریکی را برقرار می کنند به این گونه که روی مدار الکترونیکی لحیم می شوند و امکان برقراری ارتباط برد را به صورت ورودی و خروجی فراهم می کنند ، ترمینال ها در انواع مختلفی طراحی شده اند که در این مقاله به
ترمینال روبردی می پردازیم.پس برای آشنایی بیشتر با ترمینال روبردی این مقاله که توسط
فرا الکترونیک تهیه و ارائه شده را مطالعه کنید.
ترمینال
روبردی که نام لاتین آن Screw terminal است به نام های
ترمینال آسانسوری و ترمینال نردبانی معروف اند و به صورت یک تکه می باشند. در ترمینال روبردی سیم ها از طریق پیج ها درون محفظه ترمینال محکم شده و به مدار متصل می شوند. ترمینال روبردی طبق فاصله پایه ، ظاهر ، ارتفاع ، ابعاد و قطر سیم هایی که داخل
ترمینال می روند تقسیم بندی می شوند. غالب این ترمینال روبردی دارای فاصله پایه 5/08 میلیمتر هستند و با اعداد 3 رقمی نام گذاری شده اند مانند : 126 / 127 / 128 / 129 / 300 / 301 / 103
در برخی از ترمینال ها فاصله پایه مبنای نام گذاری میباشد مثلا ترمینال 950 که دارای فاصله پایه 9/5 میلیمتر است یا ترمینال 635 و 7620 . این اعداد سه رقمی بیانگر مدل
ترمینال پیچی روبردی هستند ، و معمولا دو حرف انگلیسی که وجود داره مخفف نام کارخانه و برند تولید کننده آن می باشد مانند KF که مخفف نام شرکت kefa و MX مخفف شرکت MAXT می باشد .
ترمینال روبردی فقط دو پین و سه پین تولید می شود.به این شکل است که یک طرف آن دارای برجستگی و یک طرف آن تورفتگی دارد . در صورتی که تعداد بالای 3پین خواستیم می توانیم به تعداد نیاز از 2پین و 3پین ها روی هم سوار کنیم ، به همین خاطر به
ترمینال نردبانی یا آسانسوری هم شناخته می شوند. ترمینال روبردی آسانسوری یا همان نردبانی معمولا سبز رنگ هستند که البته تعدادی آبی نیز دارند.