ترانزیستور مهم ترین قطعه مداری در الکترونیک می باشد و به اصطلاح می توان آن را قلب تپنده مدارهای الکترونیکی دانست. ترانزییستورها از عناصری با نام نیمه هادی مانند سیلیکون و ژورمانیوم ساخته می شود و اگرچه میلیون ها ترانزیستور به صورت جداگانه و تکی استفاده می شوند اما اکثریت آن ها همراه
دیودها ،
مقاومت ها،
خازن ها و دیگر قطعات الکترونیکی برای ساخت یک مدار کامل الکترونیک کاربرد دارند. گاهی جهت تقویت ولتاژ یا جریان و گاهی در مدار به صورت کلید قطع و وصل مورد استفاده قرار می گیرد. عملکرد مهم ترانزیستور این است که می تواند مقدار هادی بودن خودر را تغییر بدهد یعنی هنگامی که یک هادی است می تواند هدایت خوبی داشته باشد و هنگامی که می خواهد مانند یک عایق عمل کند می تواند جریان بسیار کمی را از خود عبور دهد که این جریان بسیار ناچیز است. انواع مختلفی از ترانزیستورها وجود دارد. ترانزیستور
تریستور از جمله
ترانزیستور هایی است که از یک قطعه نیمه رسانای چندلایه تشکیل شده است که به عنوان کلید به کار می رود و عمر طولانی دارد و دارای چهار لایه متناوب N و P است. گاهی این ترانزیستور را یکسوساز کنترل شده با سیلسکون یا به اختصار SCR می نامند. تریستور دارای سه الکترود به نام آند، کاتد و یک ورودی می باشد. آند و کاتد به مدار قدرت متصل می شوند و گیت یا ورودی که به جریان کمتری نیاز دارد به مدار کنترل یا درایور تریستور متصل می شوند. عملکرد این ترانزیستور به گونه ای است که زمانی که کاتد نسبت به آند دارای بار منفی می باشد تا زمانی که یک پالس به سمت ورودی نرود جریان برقرار نمی شود. در این زمان که ترانزیستور شروع به کار می کند و تا زمانیکه ولتاژ میان آند و کاتد تا سطح معینی کاهش پیدا کند به کار خود ادامه می دهد.
